سيدجواد_هاشمي

عطر گيسوي پريشانِ تو تسخيرم كرد

همچو يك مثنويِ بي سر و تَه بودم من

شمسَ تبريزي ِچشمان تو تفسيرم كرد

سهم من در بِدَري بود و بيابان گردي

و نمكدانِ لبان ِتو نمك گيرم كرد

من كه آرام ترين مردِ جهان بودم را

ديده ي داعشي ات عاشقِ تكفيرم كرد

همچو يك مُرده به مردابِ عَدَم بودم من

آن دَمِ عيسوي ات ، زنده و تطهيرم كرد

"من مَلَك بودم و فردوسِ بَرين جايم بود"

عشقِ حوّا صفتي چون تو زمين گيرم كرد 

سيد_جواد_هاشمي